90’S VS 20’S

Je schamen voor je ouders is een fenomeen van alle tijden. Vooral als het aankomt op muziek. Wanneer ouders losgaan op hun favoriete hits, kruipen de kinderen beschaamd in een hoekje. De angst om net als hen te worden is dan ook ondragelijk

Zo vinden ouders van nu muziek uit de nineties het allerbest. Terwijl de kinderen van nu veel liever luisteren naar Snelle, Suzan & Freek of Unity. Smaken verschillen, maar jouw smaak is gewoon echt veel beter dan die van je ouders. Gek genoeg denken zij er precies het tegenovergestelde over. Kinderen horen regelmatig: ‘vroeger was alles beter’ of ‘waar de jeugd van tegenwoordig naar luistert is toch geen muziek te noemen?’. Daar zijn de kinderen het totaal niet mee eens, zij hebben namelijk de mooiste herinneringen aan dat ene nummer. Misschien, heel misschien geldt dat voor de ouders ook wel zo. Want laten we eerlijk zijn muziek uit de jaren negentig…

90’s vs 20’s gaat over wederzijds onbegrip tussen ouders en kinderen, dat zich als een cyclus herhaalt. Over nostalgie, trends en guilty pleasures. Niks is écht nieuw, alles komt terug. 90’s vs 20’s is een muzikale dance battle in de vorm van een associatieve voorstelling waarin muziek centraal staat. Een live DJ begeleidt de voorstelling en heeft een heus verzoeknummer-moment in de voorstelling gepland.

De voorstelling legt de nadruk op de verschillen tussen de twee (muziek)tijdperken, maar laat ook zien dat deze verschillen eigenlijk heel erg klein zijn. Dat er juist meer overlap te vinden is en het helemaal niet om de muziek gaat, maar meer om de ervaringen die je koppelt aan muziek terwijl je opgroeit. 90’s vs 20’s laat zien dat het onvermijdelijk is om net als je ouders te worden, ook al roep je nog zo hard van niet. En dat is ook oké.